ท่านผู้อ่านคะ ดิฉันโชคดีที่ได้รับโอกาสจากมทร.พระนครในการได้เป็นหัวหน้าทีมการอบรมการทำผ้ามัดย้อมและบาติกรวมถึงการผลิตเสื้อผ้าสำเร็จรูปให้กับองค์กร Lao Cotton Enterprise ในประเทศสาธารณรัฐประชาชนลาว ในระหว่างวันที่ 1-5 กันยายน พ.ศ.2553 ที่ผ่านมานี้เองค่ะ ดังนั้นรายการวิทยุในวันนี้ดิฉันขอนำความรู้ที่ได้รับจากเป็นวิทยากรในครั้งนี้มาร่วมถ่ายทอดผ่านการเล่าสู่กันฟังค่ะ ในหนังสือแบบเรียนสังคมศึกษา ตอนเราเล็กๆในระดับชั้นประถมศึกษา เราเรียนรู้ว่าเมืองลาวกับเมืองไทยมีความใกล้ชิดติดกันเพียงแค่เส้นแบ่งพรมแดนกั้นคือแม่น้ำโขง ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นเส้นเลือดใหญ่ของคนลาว ส่วนภาษา วัฒนธรรม ประเพณี ตลอดจนวิถีชีวิตของผู้คนทั้งสองประเทศยังแสดงถึงความกลมกลืนของผู้คนที่มีมาตั้งแต่โบราณ และคงไม่มีที่ไหนในโลกที่จะเปิดโอกาสให้คนไทยใช้ภาษาไทยกันได้ทั่วประเทศเช่นสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวได้เหมือนอยู่ในประเทศไทยเรา ด้วยความที่ประเทศลาว ตั้งอยู่บนดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง ถูกโอบล้อมด้วยประเทศเพื่อนบ้านอย่าง จีน ไทย กัมพูชา พม่า และเวียดนาม เพราะสภาพภูมิประเทศที่ไม่ได้อยู่ติดกับทะเลที่นี่ได้ชื่อว่าเป็น "ล็อกแลนด์ (Lock Land) แห่งอุษาคเนย์" ซึ่งอุดมไปด้วยภูเขาและที่ราบสูงหลายแห่ง อันกลายมาเป็นทรัพยากรธรรมชาติ รวมทั้งทรัพยากรทางการท่องเที่ยวที่สำคัญ พอๆ กับวิถีชีวิตของชาวลาวที่ยึดโยงอยู่กับพระพุทธศาสนาเป็นหลัก ชาวลาวส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธนิกายเถรวาทซึ่งเป็นศาสนาประจำชาติ (ร้อยละ 60 ของชาวลาวทั้งหมด) นครหลวงเวียงจันทน์ (นะคอนหลวงเวียงจัน) เป็นเขตที่ตั้งของกรุงเวียงจันทน์เมืองหลวงของประเทศลาว มีเมืองเอกคือจันทะบูลี มีเขตติดต่อเป็นชายแดนกับประเทศไทยระหว่างเวียงจันทน์กับหนองคายของประเทศไทย ทางสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว แห่งที่ 1 โดยเขตปกครองนี้ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2532 โดยแยกออกมาจากแขวงเวียงจันทน์ เดิมชื่อ "กำแพงนครเวียงจันทน์" ก่อนจะเปลี่ยนชื่อเป็น "นครหลวงเวียงจันทน์" ในภายหลัง ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวใน นครหลวงเวียงจันทน์
มีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจหลายแห่ง ได้แก่
พระธาตุหลวง เป็นพระธาตุใหญ่และสวยงามที่สุดในสารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ซึ่งสร้างโดยช่างโบราณลาว มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ศิลปะ วัฒนธรรมและเป็นตัวแทนของสถาปัตยกรรมของลาว ล้านช้าง ด้านหน้ามีอนุสาวรีย์พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ประดิษฐานอยู่ ส่วนองค์พระธาตุหลวงเหลืองอร่ามดุจทองที่ปรากฏด้านหลังอนุสาวรีย์นั้น เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ในแต่ละปีจะมีงานนมัสการพระธาตุหลวงที่ยิ่งใหญ่ในคืนเพ็ญเดือน 12 ถือเป็นงานยิ่งใหญ่ระดับชาติ
ส่วนวัดสีสะเกด สร้างเมื่อ พ.ศ. 2361 (ค.ศ.1818) ตามคำสั่งของเจ้าอนุวงศ์แห่งราชอาณาจักรล้านช้าง วัดนี้ตั้งอยู่ติดกับพระราชวังหลวงด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นวัดที่มีความหมายทางประวัติศาสตร์ เนื่องจากเป็นวัดเก่าแก่ในนครหลวงเวียงจันทน์ที่ไม่ถูกทำลายจากสงคราม ลักษณะพิเศษของวัดนี้อยู่ที่ความอลังการของพระพุทธรูป 6,840 องค์ ที่ฝังอยู่ตามช่องกำแพง
ประตูชัย เป็นอนุสรณ์สถานและเป็นสัญลักษณ์ของนครหลวงเวียงจันทน์ สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1962 ตั้งอยู่บนถนนล้านช้าง นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นบันไดไปบนอนุสาวรีย์เพื่อชมทิวทัศน์ของตัวเมืองนครหลวงเวียงจันทน์ได้ นอกจากนี้ยังมีสถานที่ที่น่าสนใจอื่นอีก เช่น วัดสีเมือง ตลาดเช้า ตลาดจีน เป็นต้นค่ะ วันนี้เรายังเห็นหนุ่มสาวชาวลาวรุ่นใหม่ยังรักษาขนบธรรมเนียมดั้งเดิมเอาไว้อย่างค่อนข้างเหนียวแน่น ผ้าซิ่น ยังถูกบรรจุอยู่ในเครื่องแบบราชการ
ประเทศลาวมีพื้นที่ผลิตฝ้ายที่สำคัญและใหญ่ที่สุดในประเทศ คือ จ.ไชยบุรี มีกลุ่มปั่นฝ้ายที่ทอฝ้ายเองจำนวนมากทั่วประเทศ โดยมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแต่ละพื้นที่ เช่น แขวงหลวงน้ำทา แขวงซำเหนือ แขวงไชยบุรี เป็นต้นด้วยความสวยงาม ลวดลายแปลกตา และฝีมือการทอผ้าชั้นเลิศ ผ้าทอของลาวจึงเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ในตลาดโลก ด้วยความพร้อมด้านฝีมือแรงงาน ทรัพยากร การสนับสนุนจากภาครัฐ และการสนับสนุนจากองค์กรช่วยเหลือนานาชาติ การพัฒนาด้านสิ่งทอในประเทศลาวจึงเป็นไปได้รวดเร็ว และตอบสนองตลาดได้ รายได้จากอุตสาหกรรมสิ่งทอ นับเป็นรายได้หลักของประเทศลาวในปัจจุบัน ส่วนองค์กรที่ทีมวิทยากรจาก มทร.พระนคร ไปฝึกอบรมให้ก็คือ Lao Cotton Enterprise เป็นหน่วยธุรกิจภายใต้ สมาพันธ์แม่หญิงลาวหญิง โดยจะให้การสนับสนุนรายได้กับสตรี รวมทั้งการรักษาและพัฒนาลายผ้าพื้นเมืองของลาว โดยวิสาหกิจฝ้ายลาวแห่งนี้ มีกระบวนการผลิตครบวงจรตั้งแต่การซื้อฝ้ายดิบจากเกษตรกรตามกระบวนการของการปั่นที่ย้อมสีและทอจนผลิตเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป เช่น ผ้าฝ้าย, เสื้อผ้า, เคหะสิ่งทอ กระเป๋าถือ งานหัตถกรรม ของชำร่วย และผลิตตามคำสั่งซื้อผลิตภัณฑ์มีการออกแบบอย่างประณีต ด้วยคุณลักษณะการผสมของความทันสมัยและศิลปะแบบลาวดั้งเดิม ในการริเริ่มครั้งแรกนั้น ในปี 1984 ได้รับการสนับสนุนจาก รัฐบาลลาว และ United Nation Development Program (UNDP) ในปัจจุบันบริหารงานภายใต้การนำของผู้อำนวยการ นางจันทร จันทะจิต ซึ่งได้ให้การต้อนรับทีมวิทยากรจาก มทร.พระนคร อย่างอบอุ่นและเป็นกันเองค่ะ โครงการ เสริมสร้างความสัมพันธ์กับองค์กรในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ณ Lao Cotton Enterprise โดยมีวิทยากรจาก มทร.พระนครจำนวน 3 ท่านคือดิฉันเอง ผศ. สุขุมาล หวังวณิชพันธุ์ จาก คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ผศ.จรูญ คล้ายจ้อย และ อาจารย์กัญญุมา ญาณวิโรจน์ วิทยากร จากคณะอุตสาหกรรมสิ่งทอและออกแบบแฟชั่น เป็นการถ่ายทอดความรู้และเทคโนโลยีการทำผ้า บาติก การมัดย้อม การทำแบบตัด เทคนิคการตัดเย็บ และการบริหารการผลิต การเตรียมการผลิต การวางแผนการผลิตและกระบวนการระหว่างการผลิต รวมถึงวิธีการLoading และการจัดสมดุลการผลิต วิธีการประเมินประสิทธิภาพสายการผลิตและพนักงานในสายการผลิต การแบ่งประเภทของ ของเสียในสายการผลิต ซึ่งทางผู้เข้าอบรมให้ความสนใจอย่างมากค่ะ