นิทาน... ไก่ที่ไข่เป็นทองคำ

มีสองผัวเมียอยู่คู่หนึ่งเลี้ยงไก่แล้วเกิดโชคดี ได้ไก่ที่เกิดความกตัญญูต่อผู้เลี้ยงเป็นอย่างมาก ไก่ประหลาดตัวนั้นจะออกไข่ที่เป็นทองให้ทุกวัน...วันละใบ.. วันละใบ...และในทุกๆวันสองผัวเมีย ก็จะนำไข่นั้นไปขายเพื่อแลกเป็นเงิน ดังนั้นเขาทั้งสองจึงอาศัยอยู่อย่างสุขสบาย โดยไม่คิดที่จะทำมาหากินอะไรให้เหนื่อยกาย เพราะมีไก่ที่ออกไข่เป็นทองให้ทั้งตัวนั่นแหละ...จึงได้แต่เที่ยวเล่นสำเริงสำราญฟุ้งเฟ้อ อยู่ทุกวัน โดยไม่คิดเก็บสะสมหรือคิดห่วงอนาคตของตนเลย แต่อย่างใด... แล้วเหตุก็เกิดขึ้นมาในวันหนึ่งเข้าจนได้ เมื่อทั้งสองนึกอยากที่จะได้เงินมากกว่าที่เป็นอยู่ " เฮ้อ.. ไก่ออกไข่ให้ ได้แค่วันละใบ ยังไง ๆก็ไม่พอใช้ มีทางไหนนะที่จะได้เงินมามากๆทีเดียวก้อนใหญ่นะ " ยายเมียพูดบ่นขึ้นมาอย่างหัวเสีย
" อ้อ...ข้านึกออกแล้วและมันต้องเป็นความคิดที่ดีแน่ๆเลย..นี่แกลองผ่าทองไก่ตัวนี้ดูสิ...ฉัน ว่าข้างในท้องของมันจะต้องมีไข่ที่เป็นทองมากมายอัดแน่นอยู่แน่ๆ แกว่าไหม ? " ตาผัวเมื่อได้ฟังดังนั้น และด้วยเป็นคนที่โง่เขลาเบาปัญญานั่นเอง จึงเออ...ออตามยายเมียโดยไม่ได้หยุดคิดอะไรให้รอบครอบ เขาพูดว่า "ใช่แล้ว..ข้าก็เห็นด้วย ว่าน่าจะจริง มาเรามาผ่าท้องของมันดู เพื่อเอาทองมากๆกันดีกว่า   ทั้งสองช่วยกันจัดการฆ่าไก่ตัวนั้นเสีย แล้วใช้มีดผ่าท้องของมันดู ผลปรากฏว่า ไม่มีแม้แต่เศษทอง หรืออะไรที่ จะเอาไปแลกเป็นเงินได้เลยอยู่ในนั้น ทั้งสองยืนหน้าซีดและโศรกเศร้า " ฮื่อ ๆๆ หมดเลย..หมดแล้ว นี่ถ้าเราไม่โลภมาก ก็ยังมีไข่ทอง ตั้งวันละใบ ไปใช้แลกเงินได้ตลอดชีวิต น่าเสียดายจริง ฮื่อๆๆๆ " จะมาคิดได้ในตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว... เพราะ ไก่ตัวนั้นมันได้ตายลงไป เพราะมือและความคิดโง่ๆ ของตัวเองนั่นแหละ....สองผัวเมียเลยอดที่จะมีไข่ทอง ไปขายแลกเงินและ อยู่สุขสบายเหมือนเมื่อก่อน  นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ทำอะไรควรคิดให้รอบคอบและควรพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่