นิทาน ...สิงโตมีรัก

สิงโตตัวหนึ่งไปพบลูกสาวของคนตัดฟืนเข้า มันเกิดนึกรักลูกสาวของคนตัดฟืนขึ้นทันที ที่ได้พบเห็น..และด้วยอำนาจของความรักนั่นเอง มันจึงเข้าไปหาบิดาของหญิงคนนั้น และได้บอกขอลูกสาวให้มาเป็นภรรยาของมัน คนตัดฟืนไม่ยินดีที่จะให้ลูกสาวแต่งงาน กับสัตว์ที่มีชื่อเสียงในทางที่ว่าน่ากลัว แต่เขาก็กลัวว่าถ้าเกิดปฏิเสธไป บางทีมันอาจจะ คิดทำร้ายเอาก็เป็นได้ คนตัดฟืนครุ่นคิดหาวิธีแก้ไขอยู่เป็นนาน และในที่สุดเขาก็ คิดอุบายขึ้นมาได้ เขาได้พูดบอกกับสิงโตไปว่า"เรารู้สึกยินดีเป็นยิ่งนักที่ท่านลดตัว ลงมาขอลูกสาวของเรา แต่ท่านนั้นมีเขี้ยวมีเล็บอันแหลมคมน่ากลัวมิใช่หรือ? จะมีหญิง คนใดเล่าที่จะอยากเป็นภรรยาของท่าน ขอท่านจงโปรดไปถอดเขี้ยวถอดเล็บออกให้หมดเสียก่อน เถิด แล้วบางทีตอนนั้นลูกสาวของเราอาจจะรับรักของท่านก็อาจเป็นได้" สิงโตเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็ดีใจ มันรีบกลับไปจัดการถอดเขี้ยวเล็บของมันออกจนหมดสิ้น ครั้นแล้วก็กลับมาหา คนตัดฟืนอีกครั้งหนึ่ง เพื่อขอให้รับมันเป็นลูกเขย และเมื่อถึงตอนนั้น...คนตัดฟืนก็ไม่จำเป็น ที่จะต้องยำเกรงสิงโต ที่ปราศจากเขี้ยวและเล็บอีกต่อไป เขาได้คว้าตะบองไล่ตะเพิดลูกเขย ผู้ที่เขาไม่พึงปรารถนาให้ออกไปเสียจากบ้านและหนีเข้าป่าไปแต่โดยเร็ว....บางครั้งความรักก็อาจที่จะทำให้คุณตาบอดได้
Sometime love is.... make you blind.