นิทานเรื่อง ม้าและเจ้าของ

ทหารม้านายหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการสู้รบ
A HORSE SOLDIER took the utmost pains with his charger.
ตลอดสงคราม เขามองม้าเหมือนผู้ช่วยในทุกสภาวการณ์ที่ฉุกเฉินและให้อาหารอย่างระมัดระวังด้วยหญ้าแห้งและข้าวโพด As long as the war lasted, he looked on him as his fellow-helper in all emergencies and fed him carefully with hay and corn.
แต่เมื่อสงครามสิ้นสุด เขาให้ม้ากินเพียงแกลบและให้บรรทุกของหนักๆ เขาปฏิบัติต่อม้าเสมือนทาสที่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำและไม่ดูแล
But when the war was over, he only allowed him chaff to eat and made him carry heavy loads of wood, subjecting him to much slavish drudgery and ill-treatment.

และเมื่อสงครามเกิดขึ้นอีก เสียงทรัมเปทดังขึ้นให้เขากลับมา ทหารจึงได้จัดเตรียมสัมภาระและขึ้นขี่บนหลังม้า แต่ม้าก็ล้มลง และกล่าวว่า
War was again proclaimed, however, and when the trumpet summoned him to his standard, the soldier put on his charger its military trappings, and mounted, being clad in his heavy coat of mail. The horse fell down straightway under the weight, no longer equal to the burden, and said to his master,

ท่านจะต้องเดินเท้าไปทำสงครามนะ เนื่องจากก่อนนี้ท่านได้ทำให้ฉันเปลี่ยนจากม้าเป็นลาไปแล้ว และท่านจะมาคาดหวังให้ฉันเปลี่ยนจากลาเป็นม้าในทันทีทันใดได้อย่างไร
"You must now go to the war on foot, for you have transformed me from a horse into a donkey; and how can you expect that I can again turn in a moment from a donkey to a horse?"