ดิฉันมีเรื่องเล่าของหญิงสาวชาวจีนนามว่า ลี่ลี่ มาเล่าให้ฟัง
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เด็กสาวคนหนึ่งนามว่าลี่ลี่ เมื่อเธอแต่งงานจึงได้ย้ายนิวาสสถานมาอยู่กับสามีและแม่สามี...ภายในเวลาอันสั้นลี่ลี่ก็พบว่าเธอไม่สามารถเข้ากับแม่สามีได้เลย เป็นเพราะ บุคลิกของทั้งคู่ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง... ลี่ลี่ทนนิสัยหลายอย่างของแม่สามีไม่ได้ ฝ่ายแม่สามีก็ได้แต่วิพากษ์ วิจารณ์ลี่ลี่เสมอมา วันเวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน ลี่ลี่และแม่สามี ทะเลาะกันไม่หยุดหย่อน แต่สิ่งที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ ตามธรรมเนียมจีน สะใภ้จะต้องก้มหัว และเชื่อฟังแม่สามี ในทุกเรื่องราวทั้งหลายทั้งปวงนี้นำมาซึ่งความทุกข์โศกแก่ผู้เป็นสามีเป็นอย่างยิ่ง... ในที่สุดวันที่ลี่ลี่หมดสิ้นความอดทนได้มาถึง จึงตัดสินใจที่จะทำอะไร บางอย่าง เธอตรงไปหาคุณหวางเพื่อนรักของพ่อที่ขายสมุนไพร หลังจาก เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง เธอจึงถามว่า พอจะหายาพิษอะไรสักอย่าง เพื่อแก้ปัญหาทั้งหมดทั้งมวลในคราเดียวได้ไหม คุณหวางคิดอยู่ชั่วขณะ ในที่สุดจึงกล่าวกับลี่ลี่ว่า ลุงจะช่วยหนูเอง...แต่หนูต้องฟังคำของลุงและ เชื่อฟังสิ่งที่ลุงบอกนะ ” ลี่ลี่ตอบรับทันทีว่า “ ค่ะ หนูจะทำตามที่คุณลุงแนะนำทุกอย่าง ” คุณหวางหายไปหลังร้าน และกลับมาภายในเวลาชั่วครู่พร้อมกับห่อสมุนไพรในมือ
เขากล่าวกับลี่ลี่ว่า “ ลุงจะจ่ายยาสมุนไพรให้หนูจำนวนหนึ่ง
แต่หนูต้องไม่ใช้ยาพิษนี้ทั้งหมดในคราวเดียวกันนะ เพราะนั่นจะทำให้ทุกคนสงสัย หนูจงเติมสมุนไพรนี้ลงไปในหมูเห็ดเป็ดไก่ที่ปรุงวันเว้นวัน สารพิษนี้จะได้ค่อย สะสมอยู่ในตัวเธอ
... ขณะเดียวกัน หนูก็ต้องพูดจากับเธอดีๆ และเชื่อฟังเธอด้วย
วันหนึ่งข้างหน้าเมื่อแม่สามีตายลง จะได้ไม่มีใครสงสัยในตัวหนูไงล่ะ อย่าลืมนะ.. ห้ามเถียงเธอ... แต่จงเชื่อฟังทุกอย่างที่เธอบอกและปฏิบัติต่อเธออย่างดีที่สุด ได้ยินดังนั้นลี่ลี่รู้สึกสุขใจยิ่งนัก จึงกล่าวขอบคุณและล่ำลาคุณหวางเพื่อกลับไป เตรียมอุบายสังหารแม่สามี... วันและคืนผ่านไป...ลี่ลี่จะต้องปรุงอาหารจานพิเศษให้แม่สามีทุกวันเว้นวัน เธอจดจำคำของคุณหวางได้เป็นอย่างดี...พยายามควบคุมอารมณ์ตนเอง เชื่อฟังและดูแลเธอ เหมือนดั่งเป็นแม่ของตนเอง เวลาล่วงไปได้หกเดือน
ทุกสิ่งทุกอย่างภายใต้หลังคาบ้านนั้นกลับแปรเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ลี่ลี่ได้ฝึกตนให้ควบคุมอารมณ์ได้ดีมาก ไม่เคยมีปากเสียงกันเลยตลอดหกเดือนนี้ แม่สามีดูเหมือนจะมีเมตตาต่อเธอและเข้ากันได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ทัศนคติของแม่สามีที่มีต่อลี่ลี่ได้เปลี่ยนไปเช่นกัน เธอเริ่มรักลี่ลี่ เหมือนกับลูกสาวแท้ๆของตัวเอง...
เธอพร่ำบอกเพื่อนฝูงและคณาญาติว่า
ลี่ลี่เป็นลูกสะใภ้ที่ดีที่สุดและยากจะหาใครมาเสมอเหมือน
บัดนี้ ลี่ลี่ และแม่สามีรักกันดุจ แม่-ลูกจริงๆ
แล้ว...ฝ่ายสามีลี่ลี่รู้สึกสุขใจเป็นที่สุดที่ได้เห็นภาพนั้น
วันหนึ่ง...ลี่ลี่กลับไปหาคุณหวางเพื่อขอความช่วยเหลืออีกครั้ง
เธอละล่ำละลัก “ คุณลุงหวางคะ กรุณาช่วยหนูด้วยค่ะหนูไม่อยากให้แม่สามีตายแล้วค่ะ...
คุณลุงรู้มั้ยคะว่า ตอนนี้แม่เปลี่ยนไปมาก
ท่านดีกับหนูมากและหนูก็รักท่านเหมือนแม่จริงๆ ของหนู
หนูไม่อยากให้ท่านตายด้วยยาพิษ ของหนูเลย..."
คุณหวางพรายยิ้ม ผงกศีรษะและกล่าวว่า
"ลี่ลี่เอ๋ย...ไม่มีอะไรต้องกังวล ลุงไม่เคย ให้ยาพิษอะไรแก่หนูเลย
สมุนไพรที่ให้ไปเมื่อคราวก่อนนั้นเป็นพวกวิตามินที่บำรุงร่างกาย... ยาพิษอย่างเดียวนั้นอยู่ที่จิตใจและทัศนคติของหนูที่มีต่อแม่สามีต่างหาก และนั่นก็ได้รับการชำระล้างหมดแล้วด้วยความรักทั้งหมดทั้งมวลที่หนูมอบให้ท่าน"
นิทานเรื่องนี้ เป็นเพียงอุทาหรณ์ที่เห็นได้ชัด ซึ่งอาจเกิดกับใครก็ได้ ซึ่งบอกให้รู้ว่า คนเราทุกคน เมื่อให้แต่สิ่งที่ดีแก่ผู้อื่น ความดีนั้นย่อมจะกลับคืนมาสู่ตนเอง ขอเพียง เปิดใจให้กว้าง ยอมรับและพร้อมที่จะทำความดีด้วยความจริงใจ